بدون عنوان

سلام رزا جان من از رطی وبلاگ هستی جون باهات آشنا شدم و از یان بابت خوشحالم. چقدر قشنگ مینویسی. اشکم در اومد. نوشته هات منو برد پیش پسرم. پسری که از دستش دادم. ولی به قول خودت نی نی هامون پیش خدا انگار بیشتر بهشون خوش میگذره. به هر حال خدا هم یه روزی به ما نظری میندازه. مگه نه؟ خوشحال میشم به منم سر بزنی. هر چند وبلاگ من به زیبائی مال تو نیست

عزیزم وبلاگ جالبی داری«اگه دوست داشتی به منم سری بزن